نام عمومی:بوته شور بالا روند

نام علمی:Einadia nutans )R.Br) A.J.Scott

تیره:Chenopodiaceae

نام انگلیسی:Climbing Saltbush

منشا: استرالیا

زمان گلدهی: اواسط تابستان

ویژگی ها : بوته شور بالا رونده ، یک گیاه پوششی ، همیشه سبز ، پر شونده و متراکم می باشد. برگ های سر نیزه ای ( سه گوش و نوک تیز ) حاشیه صاف و به طول تقریبیcm 1 می باشند. در فضای باز در حدودcm 15 ارتفاع می گیرد . از یک تک ساقه پرورش یافته و در محل گره ها ریشه دهی ندارد. یک تک گیاه از آن ممکن است در فضای باز تا 3 متر گسترش یابد و حتی ممکن است بر سایه پوشش های گیاهی نیز غالب شود .. افشانه هایی از گل هایی کوچک به رنگ متمایل به سبز  و فاقد ارزش زینتی در اواسط تابستان در انتهای ساقه ها ایجاد می شود. میوه سته گوشتی حول بذر های در حال تکامل ایجاد شده ، و در نهایت یک میوه ابدار، قرمز، یا نارنجی، شیرین و به طولcm 3-2 تولید می شود. این سته های خوراکی نیز کمی نمکین می باشند. این گونه را در مناطق گرمسیر می توان در زیراشکوب گونه هایی با پوشش تاج متراکم ، از قبیل آکاسیا و اکالیپتوس ، با اطمینان بالایی، کشت کرد. برای کشت در شیب نیز مناسب بوده و به خشکی مقاومت زیادی دارد. از آن در کشت باغ صخره ای و باغ خشک منظر بهره می گیرند. نداشتن عادت ریزومی یا عدم ریشه دهی در محل گره ها سبب می شود که تک ساقه اصلی و به تبع آن کل گیاه ، در معرض آسیب و مرگ باشند. در ماه های گرم بیشترین رشد را ارد. گیاه پس از چند سال می میرد و در نتیجه دانهال های جایگزین سرعت رشد بیشتی می یابند. به دلیل ظاهر میوه ها ، گییاه برای پرندگان جذاب بوده و این خود یکی از عوامل اصلی انتشار بذر های آن می باشند . بوته شور بالا رونده سبب کاهش میزان اتش سوزی می شود. روش تکثیر آن استفاده از بذر و یا قلمه است.

عادت رشدی: فرم رشدی آن متراکم و در هم فرورفته می باشد.

میزان رشد : متوسط تا سریع ، ارتفاع تاcm 30-15 و گسترش آن به حدودcm 3-1 متر نیز می رسد.

نیاز نوری : در سایه و آفتاب عملکرد خوبی دارد.

خاک مطلوب: به انواعی از خاک با زهکش مناسب پاسخ خوبی می دهد.

نیاز آبی: پس از استقرار تقریبا به آب بسیار کم تا عدم آبیاری تحمل دارد .

مقاومت به سرما : مقاوم به سرما .