نام عمومی: سدوم قرمز

تیره: Crassulaceae

نام علمی: Sedum spurium Bieb

نام انگلیسی: Tworow Stonecrop

منشا: قفقاز و ایران

زمان گلدهی: تابستان

ویژگی ها: ، سدوم قرمز، گونه ای چندساله و نیمه همیشه سبز است. مناسب مناطق گرم وخشک می باشد. این گونه پوششی از برگ های کوچک (به طول 1/5-3cm)، به رنگ سبز تیره تا روشن (ابلق یا ساده)، برنزی، تا قرمز چغندری به وجود می آورد. برگهای پایینی خزان پذیر و در نزدیکی سرشاخه ها همیشه سبز است، به طور معمول برگ ها در بهار و تابستان سبز بوده و در پاییز از حاشیه ها شروع به تغییررنگ به قرمز شرابی کرده که کل برگساره را می پوشاند. نگهداری از آن بسیار ساده بوده و ساقه های آن در محل برخورد با زمین، ریشه دار می گردند. گل آذین ایستاده آن به رنگ قرمز، صورتی یا سفید مایل به صورتی بر فراز بر برگساره گیاه، به میزان زیاد در چهار هفته از تابستان ظاهر می گردد. گل ها پنج گلبرگی، ستاره ای شکل است که بر روی ساقه های گل دهنده cm ۱۵ می رویند. گیاهی که در تنش باشد گلدهی بیشتری خواهد داشت، اما گیاهی که از وضعیت خاکی بهتری برخوردار است (عدم تنش) رشد رویشی مناسب تری خواهد داشت. بهتر است پس از گلدهی، گل های پژمرده حذف گردند. سدوم قرمز، معمولاً گیاهی است که نسبت به افزارهای فضای سبز شهری مقاوم بوده و آن را در مکان های مشکلی دار کشت می کنند. جهت کشت در باغ  صخره ای، حاشيه کاری و به ویژه خشک منظری ایده آل است. تا حد کمی به پاخوری مقاومت دارد. برای پروانه جذاب می باشد، تحت شرایط بهینه رشد سریعی خواهد داشت. نسبت به سایر گونه های مهاجم حساس می باشد، روش تکثیر آن ساده است، قطعه ای از برگساره (قلمه ساقه) آن در اوایل تابستان جدا شود و در زمین کشت گردد. از طریق خوابانیدن ساده و تقسیم طوقه نیز می توان به ازدیاد اقدام کرد.

عادت رشدی: فرم رشدی آن خوابیده Procumbent در سطح زمین و حصیری است که در زمستان تبدیل به خوابیده Prostrate و حصیری می گردد. بافت آن متوسط تا نرم است.

میزان رشد: متوسط تا سریع، ارتفاع cm 15-10 و گسترش در حدود cm ۴۵-۶۰.

نیاز نوری: آفتاب کامل تا نیمه سایه.

خاک مطلوب: به انواعی از خاک، با اسیدیته های غیرمتعارف، کم عمق و فقیر مقاومت دارد. زهکش مناسب  نیاز آبی: بسیار مقاوم به خشکی.

مقاومت  به سرما: به سرما مقاومت خوبی دارد