نام عمومی: پاسیاه دشتی

تیره: Asteraceae

نام علمی : Melampodium leucanthum Torr . & A. Gray

نام انگلیسی: Plains Blackfoot

منشأ: ایالات متحده

زمان گل دهی : بهارتا پاپیز

ویژگی ها: پاسیاه دشتی، گوزهای چند ساله و واشی است. برگ ها متقابل، خطی تا کشیده (بافت نرم) و به رنگ نقره ای تا خاکستری - سبز می باشند. برگها بدون دمبرگ بوده و بین2-4cm درازا و mm 6/25پهنا دارد، حاشیه آن کامل تا کمی دندانه دار می باشد. برگ ها ممکن است دارای پار پهنک  های برگدار در دو سوی دمبرگ باشند، سرگل  ها (طبق) آفتابگردانی شکل، گلچه های زبانه ای به رنگ سفید و گلچه های لوله ای آن به رنگ زرد است. در سطح زیرین گل های زبانه ای رگه هایی بنفش یا خاکستری، رنگ مشاهده می شود. سرگل پاسیاه دشتی دارای قطر 1cm بوده، انتهایی و دارای دlگلی به ارتفاع cm 3-7 می باشد. گل های دیدنی آن معطر بوده (دارای عطری شبیه به عسل) و در محلی بالاتر از زاویه برگه ها می رویند. ساقه ها ایستاده تا گسترده، متعدد، بلند و باریک، که از طوقه چوبی رشد کرده، منشعب، ترد و کرکدار می باشند. میوه آن فندقه، به طول 3cm است. سطح میوه تا حدی زگیل ماkند و دارای بذرهایی کوچک است. مقاوم به خشکی، گرما و سرما است. به همین دلیل، استفاده از آن برای باغ خشک منظری توصیه شده است. دارای قابلیت خودکاشتی است و برای پروانه ها و زنبورها جذاب است. در نگاه اول ظاهری بسیار شبیه به آهار سفید Zinnia acerosa داشته، اما سر گل های آهار سفید دارای4-6 گل زبانه ای پهن و یک پایه باریک از فلس های همپوشان می باشد. هر دو ممکن است در یک زیستبوم مشاهده شوند، اما حوزه گسترش پاسیاه دشتی بیشتر است. روش تکثیر آن از طریق بذر است.

عادت رشدی: رشد آن توده ای و پشته ای است و دارای بافت نرم می باشد.

میزان رشد: متوسط، ارتفاع cm ۱۵-۳۰ و گسترش  cm  60-30

نیاز نوری: آفتاب کامل تا قسمتی سایه

خاک مطلوب: به زهکشی مناسب احتیاج دارد.

نیاز آبی : مقاوم به خشکی نسبت به آبیاری زیاد حساس است.

مقاومت به سرما: مقاومت زیاد به سرما.