فی جوآ بومی جنوب شرقی برزیل و اروگوئه می باشد. این گونه به ارتاع 5/4 متر می رسد. مقاومت: مقاومت نسبی به باد و خشکی نشان می دهد. اما مقاوم به شوری نیست. میوه های خوش طعم آن در تعریف ترکیبی از طعم گواوا و آناناس است که در ارتاعات سردتر در تعداد زیادی می رویند. گل های معطر و به رنگ صورتی آن نیز خوراکی بوده و ممکن است در سالاد به کار می رود. خاک و نیاز نوری: فی جوآ بهترین گذران رادر خاک هایی با زهکش مناسب و در آفتاب کامل دارد. علاوه بر ایجاد یک درخت متناسب شده بعنوان گیاپرده یت پرچین نیز از آن می توان استفاده کرد.