کاکتوس اکینو سرئوس Achinocereus

اکینو سرئوس ها بومی پهنه های جنوی غربی آمریکا و شمال غرب مکزیک است. و دارای بدنه ای استوانه ای به رنگ خاکستری مایل به سبز می باشند. اکینو سرئوس ها با تولید و انشعاب شاخه های فراوان راست و یا افتاده بر سطح زمین ، بیشینه بلندی آنها به 60 سانتی متر می رسد. همانند (E.engrlamanni   var.nichilii) همگی سطح گیاه پوشیده از انبوه خار های زینتی و 4 تا 24 شیار (بر حسب گونه) است فصل گلدهی آنها اواخر بهار و سرتاسر تابستان است. گلها قیفی شکل و بزرگ (به قطر 10 سانتی متر) در رنگ های ارغوانی و سرخ بیشتر نردیک به تنه اصلی و گاهی در مجاورت آرئول ها پیرامون ساقه پدیدار می شوند. حد اقل ارتفاع برای اکینو سرئوس ها 5 سانتی متر است که در E.viridiflorus دیده شده است. دارای خار های کوتاه ، نرم شانه ای شکل و آغشته به ماده پکتین هستند که در گونه های مختلف رنگ آنها متغیر از سفید تا ارغوانی و قهوه ای است. و خار های مرکزی طویل تر و در بخش بالایی تیره تر نیر می باشند. اکیو سرئوس ها به آسانی با بذر تکثیر می شود و به سبب تولید گل های فراوان و زیبا، بذر گیری از آن به سادگی انجام می گیرد. لندازه میوه های اکینو سرئوس شبیه توت فرنگی بوده و دارای بذر های درشت هستند. هنگام بذر کاری باید دقت داشت که با فشار سطحی، بذر ها به خوبی لای خاک قرار گیرند. رویش آنها در خزانه ها سریع الرشد بوده به گونه ای که مدت کوتاهی پس از جوانه زدن می بایست آنها را جداگانه در ظرف و یا دورن گلدان های کوچک جای داد. اکینو سرئوس ها خاک غنی را می پسندند و در طول فصول بهار تا پاییز به آب مناسب نیازمندند و همانند بیشتر کاکتوس ها زمستان فصل استراحت آنهاست و محیز خشک را می پذیرند. همچنین بیشتر گونه های اکینو سرئوس ها دمای تا 4 درجه سانتی گراد زیر صفر مقاومت خوبی دارند. این کاکتوس جایگاه آفتابی و سایه اندک را می پسندد.

از گونه های نامی اکینوسرئوس هامی توان به موارد زیر اشاره نمو:

E.adustus , E.albatus , E.baileyi , E.blanckii , E.brandegeci , E.conglomeratus , E.delaetii , E.dubius , E.kunzei , E.melanocentrus , E,.salmianus , E.scheeri , E.octacanthus , E.palmerii , E.pecinatus , E.penthalophus , E.prochumbens , E.roetteri , E.tayopensis , E.triglochidiatus , E.virdiflorus