
دیسکو کاکتوس Discocactus
زادگاه دیسکو کاکتوس کشور های برزیل، بولیوی و پاراگوئه است. تعداد بیشماری از این کاکتوس ها دارای پیکری کوچک ، بدنه ای کروی با رشدی بسیار اندک بوده و دارای تعداد 2 تا 10 شیار و شماری خار های کلفت می باشند. رنگ بدنه ی آنها سبز تا قهوه ای نزدیک به سبز و گاهی یک خار کانونی نیز دارند.
خار های شعاعی کم و بیش فشرده هستند و اغلب درازای آنها به 3 سانتیمتر می رسد ولی خار های کانونی (مرکزی) بلند تر و طولشان به 8 سانتیمتر هم می رسد. در رنگ خار ها دگر گونی هایی از سفید ، زرد ، قهوه ای تا سیاه رنگ نیز دیده شده است. (در پاره ای از گونه ها خار های شعاعی و کانونی به روشنی دیده نمی شوند.)
گلها قیفی شکل در رنگ های کرم سفید تا صورتی با درازای 5 تا 10 سانتیمتر در آغاز تا پایان فصل تابستان در هر شامگاه نمایان می شوند. میوه هایی توتی شکل و کوچک با رنگ سفید دارند که اغلب هنگام رسیدن به رنگ صورتی می گرایند. روی هم رفته در زمستان خاک خشک را می پسندند و در آب و هوای گرم و سوزان تابستان به آبیاری کافی و به هنگام نیازمندند. درجه دمای محیطی آنها نیز نباید از 10 درجه سانتی گراد پایین تر بیاید. روش ازدیاد آنها کاشب بذر می باشد. دیسکو کاکتوس ها پس از رویش از بذر رشد بسیار اندکی داشته و همانگونه که بازگو شد، این جنس با نگرش به اندازه ی کوچک آن بهتر است که برای حفاظت مناسب تر رشد بیشتر ، بر روی پایه پیوند نگهداری شود. چهار گونه معروف آن عبارتند از ِ:
D.horstii , D.bahiensis , D.boomianus , D. tricornis