Juncus

این جنس متعلق به تیره سازو(Juncaceae)بوده و بیش تر رطوبت پسند هستند و در بستر رودخانه ها،کناره دریاها و مناطق دارای آب های زیرزمینی بالا رشد می کنند. گیاهانی علفی،دایمی،دارای ریزوم رونده یا یک ساله و دارای ساقه ساده و بدون انشعاب اند. برگ ها ممکن است .پهن ،کتابی،پیچیده و یا لوله ای صاف بوده که از ناحیه طوقه زشد می کنند. گل آذین آن ها نزدیک به انتهای ساقه قرار دارد و دارای رشد هم پا و بیش تر دارای گل های فراوان هستند.

گل آذین در بخش بالایی خمیده و داسی شکل و یا به صورت توده های کپه مانند است .سازو به عنوان علف هرز مزارع برنج شناخته شده است .

عمق ریشه :درخاک های مرطوب تا 5 سانتی متر            

ارتفاع :45-30 سانتی متر           

نیاز نوری :آفتاب کامل

زمان گلدهی :تابستان ،اما گل ها نامعلوم هستند و گیاه همیشه برای برگ هایش کاشته می شود.

واریته سپیرالیس سازو یکی از غیر معمول ترین گیاه حاشیه ای آب است که برای باتلاق های کوچک مناسب است.برگ های نرم ،سبز تیره و سوزنی شکل آن دور خود می پیچند و حالت خمیده ای دارند .حذف تمام بخش های گیاه که شبیه به گیاه اصلی نیستند ضروری است.در واریته Vitatus گاهی اوقات برگ های راست و رنگارنگ سبز و طلایی دیده می شود.

برای تکثیر آن می توان با تقسیم گیاه مستقر شده در اوایل بهار،اقدام کرد.