خصوصیات گرده گل درخت فندق

خصوصیات گرده گل فندق
با آنکه دانه های گرده گل فندق به سبب ابعاد کوچکی که دارند ( به قطر 25 تا 40 میکرون ) به آسانی ، و با باد و تا مسافت دور پراکنده می شوند، گفته می شود که درختان گرده افشان تلقیح کننده فندق نباید بیشتر از 25 متر با ارقام تلقیح شونده فاصله داشته باشند.
قوه نامیه گرده گل بستگی به شرایط اقلیمی چند روز قبل از پراکنش آن از داخل بساک دارد. زیرا دماهای پایین و رطوبتهای بالا از عوامل بسیار مطلوب برای پذیرش ، رویش و پرورش گرده ها هستند.
علل ژنتیکی زیادی در منشا وجود تفاوت بین میزان درصد قوه نامیه دانه های گرده گل وجود دارد که مورد توجه و بررسی قرار گرفته است. اغلب دانه های گرده در ارقامی مانند مروی دوبول ویللر-گانسل برت (gunslebert) ، مورل (morell) ،گروسال (grossal) ، کاس فورد (cosford) ، ولونگ دسپاین بسیار بهنجارند، اما درصد زیادی از دانه ها از 30 تا 50% نیز در ارقام زراعی مانند فرتیل دوکوتارد، سگورب، نگرت (negret) ، روند دوپی یه مونت (ronde du piemont) ، توندا جیفونی (tonda di giffoni) و توندا رومانا(tonda romana) دیده می شوندکه نا بهنجارومعمول جابه جایی هتروزیگوت (heterozygote) در سطح کروموزونی هستند. با این حال ، مقدار گرده گل رها شده از بساک معمولا به قدری زیاد است که برای گرده افشانی مطلوب کفایت می کند.
آمادگی کلاله
کلاله ها از لحظه ظهور تا زمان پژمردگی ، به مدت بیش از یک ماه ، آماده پذیرش گرده هاهستند. شرایط مطلوب برای پذیرش به طور متوسط 15 روز بعد از آغاز گلدهی است. کلاله ها به کمک فلس های متعددی که دارند به خصوص در آغاز قادر به جذب تعداد زیادی از دانه های گرده هستند که گرده روی  از سطح فوقانی کلاله و سپس روی  دیگر از سطح میانی آن می نشیند تا آنکه نوک خامه به تدریج سیاه ، پژمرده وخشک شود.
تلقیح ورشد لوله های گرده
چنان که گفته شد ، با آنکه کلاله ها آماده پذیرش و جذب گرده های گل زیادی هستند، دلیلی نیست که همه دانه ها در لوله ها موفق به تلقیح شوند. زیرا فقط تعداد کمی از گرده ها با دانه های خود قادر جوانه زدن ونفوذ در بافتهای ناقل در داخل خامه و رسیدن به انتهای لوله هستند. کیفیت گرده ای که از نظر ژنتیکی از یک سلول سالم رها شده باشد قابلیت بیشتری برای نگهداری قدرت تلقیح دارد.
لوله هایی که به   سطح فوقانی کلاله رسیده اند به قدری کوتاه اند که عموما به انتهای خامه نمی رسند وآنهایی که به  سطح میانی یا به انتهای کلاله رسیده اند می توانند در مدت 4 تا 8 روز خود را به تخمدان برسانند و رشد کنند.
نسبت رشد لوله های گرده بر حسب قوه نامیه دانه و شرایط اقلیمی به خصوص دردماهای خیلی پایین متغیر است. در چنین حالتی تخمدان در هوای خیلی سرد، به شکل بافت غیر قابل تقسیم ، بدون تحرک می ماند، رشد لوله ها متوقف می شود و هسته های تولید کننده نر در پوششی ازکالوز(calose) به طور نامنظم باقی می مانند و از فعالیت باز می ایستد.
باروری
وقتی گلی تلقیح نشود، در تخمدان هم تحولی ایجاد نمی شود وقطر آن از 2/1 میلی متر تجاوز نمی کند.
اما وقتی یک گل تلقیح بشود ( دراواخر اسفند ماه ) ، تخمدان بزرگ ومتورم می شود که نشانه باروری آن می باشد و پس از چند روز یک شکاف طولی (rime) در آن ظاهر می شود و در اوایل یا اواسط فروردین نیز دو نقش در انتهای این شکاف طولی دیده می شود.
رشد تخمدان در طول این ماه تا اوایل یا اواسط اردیبهشت همچنان کند است به طوری که قطر آن از 5/2 میلی متر بیشتر نمی شود. در همین زمان است که مغز هسته در داخل تخمک ها به آسانی دیده می شود. پس از این مرحله تخمدان به سرعت رشدمی کند و در طول 3 تا 4 هفته حجم آن 90 % افزایش می باید. تخمکها در قسمت پایینی تخمدان به حالت افقی قرار گرفته اند در اردیبهشت ماه به حالت عمودی در می آیند و به بالای تخمدان می روند. در اوایل خرداد قطر هر کدام از آنها یک میلی متر ودارای 3 تا 4 کیسه جنینی است که فقط کیسه آخر متحول وبارور می شود ( تشکیل کیسه کور(coecum) ).
به محض پیدایش کیسه های جنینی ، لوله گرده که در نوک تخمدان قرار داردشروع به رشد می کند و در جدار تخمدان از وسط ساقچه تخمک می گذرد و خود را به شالاز(chalaze) می رساند وگامتوفیت (gametophyle) نرگرده در سطح مقابل کیسه جنینی قرار می گیردوبه طرف کیسه کوربالا می رود.
مجموعه این دگرگونی ها در طول ماه خرداد رخ می دهد. به عبارت دیگر، 4 تا 5 ماه پس از تلقیح عمل باروری به پایان می رسد ومعمولا فقط یک تخمک بارور می شود و تخمک دیگر سقط می شود و قطر دانه فندق به 8 تا 10 میلی متر می رسد.
از این پس میوه به سرعت رشد می کند و تا آخر تیرماه به اندازه طبیعی خود واز اوایل تا اواسط مردادماه مغز فنددق نیز به رشد نهایی خود می رسد و یک ماه قبل از چیدن، مقدار چربیها ی آن به تدریج افزایش می یابد.