مشخصات نهال فندق
مشخصات نهال فندق
چون نهال جوان یک ساله‌ی فندق سیستم ریشه‌بندی ضعیف و آسیب‌پذیری دارد، لذا باید به هنگام کاشت دقت زیادی شود.
فصل کاشت
چنان‌چه نهال‌های یک ساله (قلمه‌های ریشه‌دار) فندق در پاییز تا اوایل آذر ماه، در محل اصلی کاشته شوند درصد پاگیری آن‌ها بیشتر، استقرار آن‌ها در زمین ثابت‌تر، بیداری آن‌ها زودتر و رشد آن‌ها در بهار آینده سریع‌تر خواهد بود. در هر حال، از کاشت نهال قبل از ریزش برگ باید خودداری شود.
کاشت فندق را تا اوایل بهمن نیز می‌توان ادامه داد که در این حالت تلفات آن بیشتر و گل آن دیرتر باز می‌شود.
روش کاشت
قلمه ریشه‌دار فندق باید زمانی کاشته شود که هوا مساعد و زمین خشک باشد. چنان‌چه قطعه زمین مورد نظر قبلاً آماده شده باشد، حفر چاله‌هایی به ابعاد 30×30 و به عمق 15 سانتی‌متر در محل میخ‌کوبی شده کافی به نظر می‌رسد. اما، هنگام حفر گودها باید از سخت‌شدن خاک یا صیقل‌شدن جدار حفره‌ها در خاک‌های رستی و سنگین خودداری شود تا سیستم ریشه‌بندی ضعیف فندق‌ها توان استقرار و گسترش داشته باشند. نهال‌های یک ساله، غالباً دارای تعدادی شاخه‌های اضافی یا ساقه جوش‌های ریزی در انتهای پایینی ساقه هستند که باید حذف شوند.
چون طوقه‌ی نهال یک ساله فندق در خزانه به طور کامل خشبی نشده است، لذا بهتر است با توجه به عدم کاشت عمیق در زمین، با ریختن 10 سانتی‌متر خاک اضافی و موقت در اطراف طوقه پس از کاشت در سال اول، نهال‌ها را از خطر سرمای زمستانه محفوظ داشت (به شرطی که پس از رفع سرما سطح خاک‌ریزی بالاتر از سطح داغ خاک طوقه در خزانه نباشد).
ریشه‌های درهم و فشرده‌ی نهال فندق را به هنگام کاشت از هم جدا می‌کنند و ریشه را بدون تاب خوردگی در گودال می‌گذارند و مقداری خاک نرم روی آن می‌ریزند و با خاک ریزی‌های بعدی طوری آن را جابه‌جا می‌کنند و می‌کوبند که هواکشی در حفره‌های داخل ریشه باقی نماند.
دادن کودهای شیمیایی و حیوانی در سال اول معمول نیست، اما آبیاری دستی در هر گودال، بلافاصله پس از کاشت، الزامی است.